-
1 nadgryźć
глаг.• надкусить* * *nadgry|źć\nadgryźćzę, \nadgryźćzie, \nadgryźćzł, \nadgryźćziony сов. 1. надгрызть, надкусить;\nadgryźć jabłko надгрызть (надкусить) яблоко;
2. со разъесть что, подействовать разъедающе на что;● \nadgryźć ziony zębem czasu тронутый разрушающим действием времени+1. nadjeść, nadkąsić 2. nadeżreć
* * *nadgryzę, nadgryzie, nadgryzł, nadgryziony сов.1) надгры́зть, надкуси́тьnadgryźć jabłko — надгры́зть (надкуси́ть) я́блоко
•Syn:
См. также в других словарях:
nadgryźć — dk XI, nadgryźćgryzę, nadgryźćgryziesz, nadgryźćgryź, nadgryźćgryzł, nadgryźćgryzła, nadgryźćgryźli, nadgryźćgryziony, nadgryźćgryzłszy nadgryzać ndk I, nadgryźćam, nadgryźćasz, nadgryźćają, nadgryźćaj, nadgryźćał, nadgryźćany 1. «gryząc… … Słownik języka polskiego
nadgryzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, nadgryzaćam, nadgryzaća, nadgryzaćają, nadgryzaćany {{/stl 8}}– nadgryźć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, nadgryzaćgryzę, nadgryzaćgryzie, nadgryzaćgryź, nadgryzaćgryziony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień